„Лезбејска пролет“ е настан кој по трет пат се одржа во Белград, од 16-19 април оваа година. Овој настан, организиранво рамки на Светскиот марш на жени, а отворен само за жени, имаше за цел да ги собери лезбејките од внатрешноста на Србија, од регионот и од светот на едно место за да создае простор за меѓисебно јакнење, размена на знаењата и искуствата во врска со лезбејските идентитети, политички акции и лезбејската култура. Организацијата на настанот се заснова на феминистичките и волонтерски принците со желба да се застане на патот на патријахатот и лезбофобијата, но и да се прослави 20 годишнината од лезбејскиот феминизам во Србија.
Настанот опфати богата програма: изложби, проекција на филмови, панели и дебати, спротски активности и неизбежните забави. „Лезбејската пролет“ беше отворена со претставување на изложбата на фотографии „13 лезбејки од Србија“ на авторката Миња Павлович, која прекуприкажување на различни социо – економски позиции ги преиспитуваат стереотипите и предрасудите на лезбејскиот идентитет; изложбата на фотографии „Светски марш на жените“,кој претставува дело на активистките на Феминистичкиот караван, а претставува феминистички водич низ културолошкиот диверзитет на женската борба; и изложбата на Организацијата за лезбејски човекови права Лабрис од Србија која даде осврт на нивниот 20 годишен активизам.
„Лезбејската пролет“ понуди и простор за разгвор и дебата организиран преку два панели. Во првиот панел се претстави книгата „Dzuvljarke, Lezbejska egzistencija Romkinja“ од Вера Куртич. За книгата, но и за прашањата што значи да се биде лезбејка во ромската заедница и што значи да се биде Ромка во лезбејската заедница зборуваа активистките, лезбејки и Ромки, Тамара Митичи Надица Маринкович, кои ги споделија своите лични приказни, но и многу примери од нивното активистичко делување.
Вториот панел беше наречен „Sestre Autsajderke“, а говореа лезбејки активистки од регионот и Европа, кои ја претставија историјата на лезбејското движење во својата земја, предизвиците, успесите од минатото како и идеите за иднината. Посебно внимание се посвети на прашањата каде и на кои начини сакаме да делуваме за јакнење на лезбејките и за намалување на патријахатот и хомофобијата во кои живееме, како и на прашањето за наметнување на феминизмот како стратегија за подобрување на целосната политичка состојба. На панелот говореа: Лепа Младенович (СРБ), Зое Гудович (СРБ), Сања Јурас(ХРВ), Биљана Гинова (МКД), Марија Вулетич (БиХ), Клара Карбунар (ФР), и Рајмонда Силбије(КОС), а се приклучи и Мари Џозеф Девилерс (ФР)
Во филмскиот дел беа прикажани повеќе филмови. Краткиот документарец „Ima mesto za sve nas“ на режисерката Тања Купрешанин го престави бруталното насилство и непрофесионланото делување на полицијата за време на првиот Прајд во Белград во 2001година. По завршувањето на проекцијата, дел од активистките кои го организираа и учествуваа овој Прајд, ги споделија своите сеќавања и искуства од тој ден. Исто така, беше прикажан и спотот „Ljubav je zakon“ кој е дел од кампањата на Лабрис, која ги прикажува проблемите на задништвото на истополовите парови заради непостоењето на правна основа.
Особено внимание предизвика прикажувањето на филмот „Lesbiana“ на режисерката Мириам Фоугере кој сведочи за создавањето на нови начини на живеење кои во потполност се фокусирани на жените. Лезбејската култура прикажана во филмот претставува политичко делување преку литературата, филмот, музиката, театарот, филозофската теорија и со тоа станува дел од парарелната револуција. По проекцијата на филмот се разви плодна дискусија на која самата режисерка даде свое гледиште на искуствата од тоа помалку познато време во споредба со тоа што се случува денес.
Во рамки на филмската програма, беше прикажан и филмот „Volim SFK“ на режисерката Ада Соколович, кој го прикажува начинот на живот на девојките од фудбалскиот клуб SFK2000 од Босна и Херцеговина со што ги размрдуваат нормативите за женскоста, но зборува и за предизвиците со кои овој тим се соочува заради отсуството на соодветна поддршка од страна на властите.
Покрај сите овие активности, беше организирана и работилница за изработка на транспаренти за претстојниот Лезбејски марш,„Mlada partizanka bila lezbejka!“. Секако и забавниот дел не изостана, па беа организирани лезбејски забави во локални клубови, а гости беа Словенечката група Елоганца, Психос– женско DJ дуо од Бања Лука како и Dj-те Милица Лепотица од Србија и Ајварчеод Македонија.
Покрај прославата на 20 годишнината од лезбејскиот активизам во Србија, годинава Лезбејската пролет кулминираше со Лезбејски марш, кој е за прв пат организиран во регионот. На Маршот кој помина без никакви инциденти и под силно полициско обезбедување, маршираа околу 100 лезбејки од Србија, регионот и светот, носејќи транспаренти и упатувајќи политички пораки во една смирена, позитивна и пријатна атмосфера.Од Македонија четири претставнички на ЛезФем учествуваа на Маршот. Режисерката на документарецот „Lesbiana“, Мирјам Фугер (Канада) за маршот изјави: „молкот во кој што сме закопани, денес се претвори во песна. Никој неможе да порекне дека се случи“. На нејзино благодарение, маршот и целиот настан ќе бидатдокументирани и достапни за наредните генерации.
“Со излегувањето на улица покажавме деке не сме увезени од Запад, ние постоиме во оваа земја, ние сме граѓанки на ова општество и го градиме ова општество и се обидуваме тоа да се навикне на промените. Промените ќе се случат кога луѓето ќе сфатат колкава е политичката опресија врз жените, а уште повеќе врз лезбејките. Денес исчекоривме од тоа и покажавме дека не сакаме да видеме дел од систем кој не опресеира, а притоа свесни сме дека сме закана. Со ова денес и со целата програма ги покажавме нашата сила и фактот дека сме потполно способни и спремни да ги менуваме опресивните околности. Тоа, секако, не е лесно, но допрва енашата борба“– изјави Zoe Gudovic, активистка и една од организаторките на Лезбејската пролет, во врска со Маршот и целиот настан.
Лезбејското марширање по београдските улицифинишира во Центарот за културна деконтаминација во Београд со читање на поемата „Lutkice za devojcice“ од поетесета, феминистка и активистка Чарна Чосич.
„Лезбејската пролет“ беше организирана од група на независни активистки со поддршка на Rekonstrukcija zenski fond, а во соработка со V(j)eštice, BeFem, Labris, Autonomni zenski centar, Skuvarici, Foto Studio Novi Diridzabal, Zvucna etnografija, People’s Hostel и Светскиот марш на жени.
