Претставникот на Хелсиншкиот Комитет за човекови права на Република Македонија, на 58-та седница на Комитетот за економски, социјални и културни права при Организацијата на обединетите нации во Женева, посочи на неколку обалсти од општественото живеење со кои директно и индиректно се рефлектираа состојбите во кои се наоѓаат ЛГБТИ луѓето во македонското општество.
Беше истакнато дека државата, меѓудругото, не презема никакви акции и мерки во врска со дискриминацијата на ЛГБТИ луѓето кои немаат еднаков пристап до социјалните сервиси, токму заради нивната сексуална ориентација и/или родовиот идентитет. Така, еден од резултатите од едно истражување во врска со овој третман, а во кое беа опфатени ЛГБТИ луѓето од 6 градови во Македонија, 39% проценти од испитаниците укажаа на тоа дека биле дискриминирани во делот на социјалните услуги, додека 50% од испитаниците одговориле дека не се задоволни од начинот на кој биле третирани од страна на вработените во релевантните институции.
Претставникот на Хелсиншкиот Комитет за човекови права на Република Македонија, истакна и дека државата потфрли во обезбедувањето на ефективна примена на Законот за превенција, спречување и заштита од семејно насилство, особено во делот на гаранциите за ургентност на постапките од страна на сите институции кои може да преземат мерки за заштита на жртвите и превенирање на насилството. Токму тоа е причината за постојаниот раст на родово базираното насилство.
Од Препораките до Комитетот, кои беа изложени во Женева од страна на Хелсиншкиот комитет, беше опфатено:
– преземање активни мерки за унапредување на животните услови на бегалските кампови и да се спречат дискриминаторските кон бегалците, при користењето на јавните добра и сервиси,
– да се спречи практиката на илегална
– да се обезбеди ефективна примена на Законот за превенција, спречување и заштита од семејно насилствои да се усвојат амандманите на законот, со цел сите форми на родово базирано насилство да бидат вклучени, како и преземањето на мерки за систематско следење, превенирање и заштита против сите форми на родово базирано насилство,
– да се обезбеди ефективна и конзистентна примена на Законот за здравствено осигурување,
– да се спроведе ефективна и објективна истрага, како и санкции за лицата кои се одговорни за смртта на Тамара Димовска.
Од она што, исто така, се однесува на состојбите со правата и слободите на ЛГБТИ луѓето, во Женева, од страна на Коалиција „Сексуални и здравствени права на маргинализирани заедници“ беше истакнато дека:
„ (…) хомофобичните и трансфобичните ставови честопати се манифестираат во насилни кривични дела од омраза и во говор на омраза насочен кон индивидуите поради нивната сексуална ориентација или родов идентитет. Исто така, беше укажано и дека ЛГБТ организациите и бранителите на човекови права се посебно таргетирани во таквите напади.
Коалицијата „Сексуални и здравствени права на маргинализираните заедници“ побара од Комитетот за економски, социјални и културни права да препорача сексуалната ориентација и родовиот идентитет да бидат експлицитно вклучени како заштитени основи во Уставот, во Законот за спречување и заштита од дискриминација, и во Кривичниот законик (кој треба да предвидува зголемени казни за кривични дела извршени врз основа на некоја лична карактеристика на жртвата). Исто така, од Комитетот за економски, социјални и културни права беше побарано да препорача промена на националните здравствени политики за да се обезбеди подеднаков пристап до хормонални, хируршки и психолошки третмани за потврдување на родот. Беше побарана и промена на законите и политиките за да може да им се овозможи на транс лицата да имаат законско право да ги изедначат нивните лични документи со нивниот реален родов идентитет.“
